Mijn vader
Mijn vader was een politieman en is opgegroeid in een gezin van een bepaalde status. Het was een trotse man die zich vasthield aan zijn eigen normen en waarden en soms te vasthoudend was aan zijn eigen waarheid. Ik lijk op hem… en ja daar ben ik trots op. Maar in mijn opvoeding heb ik ook geleerd om veel te moeten.
Moeten is een standaardwoord geworden, maar oh wat heeft ons onbewuste toch een hekel aan dat woord. Hoe vervelend vond je het vroeger als puber dat je iets moet, of hoe vervelend is het als een collega zegt dat je iets moet doen. Maar let er zelf ook maar eens op hoeveel je zelf moet.
Dit moeten van een ander, maar vooral het moeten van onszelf, zet ons vast. Het zet ons aan tot denken en tot het vasthouden van patronen en overtuigingen.
Ik heb een tijdje geleden een screenshot genomen van onderstaande zinnetjes. Te mooi om niet te delen.
Als niets meer moet, is dat ont-moeten.
Als niets meer moet, mag ik er zijn.
Als niets meer moet, is alles mogelijk.
Mag ik je uitdagen om eens te letten op het woord moet. Moet van een ander, maar vooral wanneer je zelf moet zegt. Voel wat voor soort moet het is en voel wat het voor je doet!
Ik ben nieuwsgierig wat dit inzicht met je doet! Laat je het mij weten?
– Sheela –
